Araştırmacılara göre Ay’da kalıcı insan yerleşimini desteklemek için su üretimi çok ilginç bir şekilde çözülebilir. Bu yazıda bunun hakkında konuşuyoruz.
Kaynak:https://www.theguardian.com/science/2…
Yarım asır önce insanlık tek doğal uydusu olan Ay’ı ziyaret etti ve uzay araştırmalarının altın çağı başladı.
1970 yılında Neil Armstrong, Antarktika tarzı ay araştırma üslerinde insanların “yaşamımız boyunca” bulunacağını varsaydı, ancak bu gerçek olmadı: son mürettebatlı Apollo görevinden bu yana 50 yıl geçti. Ama muhtemelen iddiası o kadar da yanlış değildi. Armstrong’un ölümünden yaklaşık on yıl sonra, dünyanın dört bir yanından bilim adamları NASA’nın on yıl içinde Ay’da insan bulundurma arzusunu yerine getirmek için çalıştıkları için Ay’a geziler yeniden gündemdeydi.
Bunun ortasında, Ay’da kalıcı insan varlığının temelini sağlayabileceği düşüncesiyle Ay taşından su çıkarmanın yollarını düşünen bir ekip var.
Araştırmayı yürüten bilim insanı Prof Mahesh Anand, Ay’da insanların Güneş Sistemi’nin derinliklerini keşfetmesini kolaylaştıracak kendi kendini idame ettiren araştırma istasyonlarında yaşam tasavvur ediyor. Anand, “Ay bize en yakın gezegen nesnesidir. Benim için en yakın komşumuza ulaşmaktan ve onun hangi sırları sakladığını öğrenmekten daha iyi bir şey olamaz. “Ay’ın, kendi Dünyamızın tarihi hakkında bize anlatabileceği birçok sırrı olabilir.”
Anand, Ay’ın uzak tarafını “bilimin en büyük gizemlerinden biri” olarak görüyor.
Anand, on yıldan fazla bir süredir, orijinal Apollo görevleri sırasında toplanan ve regolith olarak bilinen Aytaşı ve toz örneklerini inceliyor. Bilim adamları uzun süredir Ay’da su olmadığına inanıyorlardı, ancak ekip regolith’in yüksek oksijen içeriğine sahip olduğunu keşfetti, bu da suyun hidrojen eklenerek ve toprağı ısıtarak reaksiyona neden olarak üretilebileceği anlamına geliyor.
Anand ve ekibi, NASA’nın 2024 için planlanan bir sonraki Artemis görevi için tasarladıkları, kayaları delmek ve analiz etmek için su çıkarmak için tasarladıkları bir alet gönderecekler.
Su çıkarma ve kullanımı üzerine yapılan araştırmalar değerlidir, çünkü herhangi bir maddenin bir kilogramını uzaya götürmenin 1 milyon dolara mal olduğu iddia edilmektedir. Test cihazını geliştiren araştırmacılardan Simeon Barber, ‘Eğer orada yaşayacak kaynakları bulabilirsek yanımıza aldığımız sırt çantasının boyutunu küçültebiliriz. İnsanları oraya göndermeden önce çevreyi anlamamız ve teknolojik altyapı gelişiminin önünü açmamız gerekiyor” dedi.
Bu, yeni bir “uzay yarışı” döneminin başlangıcı olabilir.
Ancak, bu yeni uzay yarışı daha işbirlikçi bir biçimde gelişiyor ve siyasetten çok bilim tarafından yönlendiriliyor. Bilim adamları, araştırma üslerinin 2040-50 için misafir kabul etmesiyle, mürettebatlı Ay inişlerinin üç ila beş yıl içinde başlamasını bekliyor. Soğuk Savaş’tan bu yana ilk kez böyle bir dönem başlıyor; Ay bilimi ve keşfi için gerçekten heyecan verici zamanlar.
Bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!
